
Ваще идет туса, стоит наркоман-рэпер и начинает байтить:
Слышь, народ, вчера я запилил хардкорный рейв. Короче, смыл всех галлюциногенами и закладками, так что ни одна планокиша не осталась без втыканья. Это был бомбезный вайб, качество вышка просто зашкаливало, точнее, было на высоте. Ну а я, знаете, как всегда, переборщил, и нарвался на проблему, которую сейчас раскумариваю.
В общем, после того рейва я решил купить закладок наличкой. Позвонил своим друзьям из нарко-комьюнити, они подсказали, где можно достать метамфетамина. Ну я и поехал, заехал в ту точку, где продают эту радость для души.
Короче, захожу в этот офис, а там такой тип, качественная вышка, обливается потом, начинает рассказывать мне про свой товар. Говорит, что это высококачественный мет, даже предлагает вкусить немного в пробнике. Ну, я не отказался.
И вот, герой момента, счастливый, уехал домой с районной дозой. Приехал, закинул своему дружку-планокише, а сам решил покушать. Ну, просто огромный аппетит надвинулся внезапно. Решил проверить на прочность все ближайшие бургерные.
Иду я по улице, обгладываю бургер за бургером, качество было, конечно, разное, но мне по барабану, я все втягивал, как мет, без остановки. Мой желудок уже гудел от съеденных бургеров.
Наконец-то я добрался до последней бургерной в списке. Ворвался внутрь как герой в комиксе и заказал самый большой и сочный бургер. Взял его в руки и решил обмануть себя такой жирнющей штукой.
Но вот беда, в этом последнем бургере оказалось что-то не такое, как в предыдущих. Оно было прокисшее, с привкусом плесени. Понял я это, только после того, как проглотил несколько кусочков. Это был настоящий сюрприз!
Чувство тошноты нарастало, а желудок решил бунтовать сильнее, чем когда-либо. Я начал выглядывать из окна в поисках ближайшего туалета, но все знакомые заведения были закрыты или заняты.
И тут, блин, не выдержал. Мне пришлось облиться самым нелепым образом. Моя одежда стала жертвой той жуткой еды. Ловко настроив весь процесс, я обкакался во время облития. Все вокруг остановились, ждали, когда я закончу свое безумие.
Кажется, многие отпала жизнь, а я иду дальше в своем героиновом заблуждении. Раскумариваю, как это могло случиться, и понимаю, что часто и бездумно делаю себя счастливым.
И вот, в идиотской истории я с героином в кармане, с планокишами и обкаканным бургером в руках, заканчиваю свою нелепую и неразумную авантюру.
Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!